Een manier waarop wetenschappers bestuderen hoe het menselijk lichaam groeit en veroudert, is door kunstmatige organen te maken in het laboratorium. De meest populaire van deze organen is momenteel de organoïde, een geminiaturiseerd orgaan gemaakt van stamcellen. Organoïden zijn gebruikt om een verscheidenheid aan organen te modelleren, maar hersenorganoïden zijn het meest vertroebeld door controverse.
De huidige hersenorganoïden verschillen in grootte en volwassenheid van normale hersenen. Wat nog belangrijker is, ze produceren geen gedragsoutput, wat aantoont dat ze nog steeds een primitief model van een echt brein zijn. Omdat onderzoek echter hersenorganoïden met een hogere complexiteit genereert, zullen ze uiteindelijk het vermogen hebben om te voelen en te denken. Als reactie op deze verwachting hebben universitair hoofddocent Takuya Niikawa van Kobe University en universitair docent Tsutomu Sawai van het Institute for the Advanced Study of Human Biology (WPI-ASHBi) van Kyoto University, in samenwerking met andere filosofen in Japan en Canada, een paper geschreven over de ethiek van onderzoek met behulp van bewuste hersenorganoïden. De paper is te lezen in het wetenschappelijke tijdschrift Neuroethics.
Het team werkt regelmatig samen met zowel bio-ethici als neurowetenschappers die hersenorganoïden hebben gemaakt en heeft uitgebreid geschreven over de noodzaak om richtlijnen op te stellen voor ethisch onderzoek. In het nieuwe artikel schetsen Niikawa, Sawai en hun co-auteurs een ethisch kader dat ervan uitgaat dat hersenorganoïden al een bewustzijn hebben in plaats van te wachten op de dag waarop we volledig kunnen bevestigen dat ze dat doen.
“We zijn van mening dat er een voorzorgsprincipe moet worden gehanteerd”, zei Sawai. “Noch de wetenschap noch de filosofie kunnen het erover eens zijn of iets bewustzijn heeft. In plaats van te discussiëren over de vraag of hersenorganoïden bewustzijn hebben, hebben we besloten dat ze dat doen uit voorzorg en om morele implicaties in overweging te nemen.”
Om deze veronderstelling te rechtvaardigen, legt het artikel uit wat hersenorganoïden zijn en onderzoekt wat verschillende theorieën over bewustzijn suggereren over hersenorganoïden, waarbij wordt afgeleid dat sommige van de populaire theorieën over bewustzijn hen toestaan om bewustzijn te bezitten.
Uiteindelijk beveelt het door de studie voorgestelde raamwerk aan dat onderzoek naar organoïden in de menselijke hersenen de ethische principes volgt die vergelijkbaar zijn met die voor dierproeven. Aanbevelingen omvatten daarom het gebruik van zo min mogelijk organoïden en het maximale doen om pijn en lijden te voorkomen, rekening houdend met de belangen van het publiek en de patiënten.
“Ons raamwerk is ontworpen om eenvoudig te zijn en is gebaseerd op valentie-ervaringen en de verfijning van die ervaringen”, zei Niikawa.
Dit, zo legt het artikel uit, geeft richtlijnen over hoe streng de voorwaarden voor experimenten zouden moeten zijn. Deze voorwaarden moeten worden bepaald op basis van verschillende criteria, waaronder de fysiologische toestand van de organoïde, de stimuli waarop het reageert, de neurale structuren die het bezit en zijn cognitieve functies.
Bovendien stelt het artikel dat dit raamwerk niet exclusief is voor hersenorganoïden. Het kan worden toegepast op alles waarvan wordt aangenomen dat het het bewustzijn vasthoudt, zoals foetussen, dieren en zelfs robots.
“Ons raamwerk hangt af van het voorzorgsprincipe. Iets waarvan we denken dat het vandaag geen bewustzijn heeft, kan, door de ontwikkeling van bewustzijnsstudies, in de toekomst wel bewustzijn blijken te hebben. We kunnen overwegen hoe we deze entiteiten zouden moeten behandelen op basis van onze ethische kader”, concluderen Niikawa en Sawai.
Verhaalbron:
Materialen geleverd door Universiteit van Kyoto. Opmerking: inhoud kan worden bewerkt voor stijl en lengte.
lees het gehele artikel bij de bron
————————————————– ———————————–
samenvatting:
Auteurs schetsen een ethisch kader dat ervan uitgaat dat hersenorganoïden al een bewustzijn hebben. Het artikel stelt dat dit raamwerk niet exclusief is voor hersenorganoïden en kan worden toegepast op alles waarvan wordt aangenomen dat het bewustzijn vasthoudt.
Datum van publicatie: 17 april 2022
Bron: Bijzonder | Vreemd en ongebruikelijk nieuws — ScienceDaily
————————————————– ———————————–