Een nieuwe studie die vandaag in Animal Behavior is gepubliceerd, toont voor het eerst aan dat briljante kleurenspel en glans die bij sommige dieren worden aangetroffen, een beschermende functie kunnen hebben door te werken als een vorm van misleidende waarschuwingskleuring, en dat dit het belangrijkste kenmerk is van irisatie, de veranderende kleuren , dat is belangrijk voor dit effect.
Deze opvallende vorm van structurele kleuring waarbij de tint en intensiteit van kleuren variëren afhankelijk van de gezichtshoek, is ook onafhankelijk geëvolueerd in alles, van vogels zoals eksters en spreeuwen tot veel insecten zoals rozenkevers, rozemarijnkevers en in de demoiselle.
Door naar de biologische functies te kijken, onderzocht een team van onderzoekers van het CamoLab van de Universiteit van Bristol waarom deze levendige metaalkleuring zo vaak is geëvolueerd in het dierenrijk, en wat deze opvallende vorm van dierenkleuring zo’n succesvolle strategie tegen roofdieren maakt. Het team had eerder ontdekt dat irisatie kan fungeren als een zeer efficiënte vorm van camouflage, maar of dergelijke opvallende vormen van structurele kleuring ook de prooi na detectie zouden kunnen beschermen, en zo ja, welke optische eigenschappen belangrijk waren voor dit effect, bleef tot nu toe onbekend. .
Hoofdauteur Dr. Karin Kjernsmo van de School of Biological Sciences van de Universiteit van Bristol zei: “Een van de uitdagingen bij het bestuderen van de functies van dergelijke sterk reflecterende structurele kleuring was om de effecten van de veranderlijkheid van kleuren, het kenmerk van irisatie, te scheiden van de effecten van simpelweg meerdere kleuren tegelijk hebben, en ook om de effecten van glans te scheiden van de effecten van irisatie.”
Ze testten of en hoe irisatie een overlevingsvoordeel zou kunnen bieden aan prooien na detectie door zowel iriserende als niet-iriserende, evenals glanzende en matte versies van de twee te presenteren aan vogels die geen eerdere ervaring met zo’n prooi hadden, en keken toen op de bereidheid van de vogels om de prooi aan te vallen. Ze ontdekten dat irisatie de aanvalsbereidheid van de vogels aanzienlijk verminderde, en dat glans ook een onafhankelijk effect had.
“Hier zijn we er voor het eerst in geslaagd om elk van deze twee effecten afzonderlijk te testen, en we hebben aangetoond dat zowel irisatie als glans de prooi kunnen beschermen, zelfs na detectie, wat nog een andere adaptieve verklaring biedt voor de evolutie en het wijdverbreide bestaan van irisatie”, voegde Dr. Kjernsmo eraan toe.
De studie werd gefinancierd door de Biotechnology & Biological Sciences Research Council (BBSRC).
Verhaalbron:
Materialen geleverd door Universiteit van Bristol. Opmerking: inhoud kan worden bewerkt voor stijl en lengte.
lees het gehele artikel bij de bron
————————————————– ———————————–
samenvatting:
Een nieuwe studie die vandaag in Animal Behavior is gepubliceerd, toont voor het eerst aan dat briljante kleurenspel en glans die bij sommige dieren worden aangetroffen, een beschermende functie kunnen hebben door te werken als een vorm van misleidende waarschuwingskleuring, en dat dit het belangrijkste kenmerk is van irisatie, de veranderende kleuren , dat is belangrijk voor dit effect.
Datum van publicatie: 4 mei 2022
Bron: Klimaat | Top milieunieuws — ScienceDaily
————————————————– ———————————–