LMU-geofysicus Max Moorkamp heeft een methode ontwikkeld waarmee we de samenstelling van de aarde met betere resultaten kunnen onderzoeken.
Kennis over de structuur en samenstelling van de aardkorst is belangrijk om de dynamiek van de aarde te begrijpen. Zo speelt de aan- of afwezigheid van smelt of vloeistoffen een grote rol bij plaattektonische processen. De meeste van onze kennis op dit gebied komt uit geofysisch onderzoek. De relatie tussen meetbare geofysische parameters en de werkelijke omstandigheden in het binnenste van de aarde is echter vaak dubbelzinnig. Om deze stand van zaken te verbeteren heeft LMU-geofysicus Max Moorkamp een nieuwe methode ontwikkeld, waarbij gegevens over de verdeling van elektrische geleidbaarheid en dichtheid in de aardkorst worden gecombineerd en verwerkt met een methode die is afgeleid van medische beeldvorming. “Het voordeel is dat de relaties tussen de twee parameters onderdeel zijn van de analyse”, zegt Moorkamp. “Voor geofysische toepassingen is dit helemaal nieuw.”
Met behulp van de nieuwe methode kon Moorkamp aantonen dat eerdere veronderstellingen over de ruimtelijke verdeling van magma en vloeistoffen in het westen van de Verenigde Staten mogelijk te vereenvoudigd zijn. Op basis van metingen van elektrische geleidbaarheid gingen onderzoekers er eerder van uit dat gesmolten gesteente (magma) en vloeistoffen wijdverbreid zijn in geologisch jonge en actieve regio’s, terwijl oudere en stabiele regio’s vrijwel vloeistofvrij zijn. “De nieuwe resultaten laten echter een ingewikkelder beeld zien”, zegt Moorkamp. De elektrische geleidbaarheid van gesmolten gesteente en vloeistoffen lijkt sterk op die van vast grafiet en sulfiden – in tegenstelling tot smelten en vloeistoffen zijn deze echter een teken van oude geologische activiteit.
Dankzij zijn methode kon Moorkamp voor het eerst onderscheid maken tussen de twee en zo aantonen dat er zelfs in het zeer actieve gebied rond Yellowstone door vloeistof gedomineerde structuren direct grenzen aan vloeistofvrije gebieden met grafiet en sulfiden. Uit deze bevindingen concludeert de geofysicus dat in vergelijking met de huidige geologische activiteit, de geologische geschiedenis – dat wil zeggen eerdere plaattektonische processen – een veel grotere invloed hebben op de locatie van vloeistoffen dan eerder werd aangenomen. Dit kan een herziening van eerdere resultaten vereisen, niet alleen in de Verenigde Staten, maar over de hele wereld. Daarnaast kan de techniek zeer nuttig zijn bij het zoeken naar aardwarmte of minerale afzettingen.
Verhaalbron:
Materialen geleverd door Ludwig-Maximilians-Universität München. Opmerking: inhoud kan worden bewerkt voor stijl en lengte.
lees het gehele artikel bij de bron
————————————————– ———————————–
samenvatting:
Geofysici hebben een methode ontwikkeld waarmee ze de samenstelling van de aarde met betere resultaten kunnen onderzoeken.
Datum van publicatie: 3 mei 2022
Bron: Klimaat | Top milieunieuws — ScienceDaily
————————————————– ———————————–