Nylon kookzakken en met plastic beklede kartonnen bekers zijn gemakken waar veel mensen op vertrouwen, maar een nieuwe studie in ACS’ Environmental Science & Technology suggereert dat ze een ondergewaardeerde bron van nanodeeltjes zijn. Ze melden dat het plastic in deze producten biljoenen nanometergrote deeltjes afgeeft in elke liter water waarmee ze in contact komen. Dat klinkt als veel, maar het team merkt op dat deze niveaus onder de wettelijke limieten voor consumptie liggen.
Food-grade kunststoffen komen in contact met een verscheidenheid aan voedingsmiddelen en dranken die mensen dagelijks consumeren. Nylon kookzakken helpen bijvoorbeeld voedsel in de oven vochtig te houden en maken het schoonmaken gemakkelijker voor slowcookers. Evenzo zijn met plastic beklede papieren bekers ontworpen om vloeistoffen warm te houden en te voorkomen dat ze eruit lekken. Eerdere studies hebben aangetoond dat sommige plastic materialen, waaronder polypropyleen babyflessen en theezakjes van polyethyleentereftalaat, microscopisch kleine deeltjes en deeltjes op nanoschaal in verwarmde vloeistoffen kunnen afgeven, hoewel de gevolgen voor de menselijke gezondheid van het innemen van deze deeltjes onduidelijk zijn. Dus wilden Christopher Zangmeister en collega’s zien of plastic folies van voedselkwaliteit ook een bron van kleine plastic deeltjes kunnen zijn.
De onderzoekers goten kamertemperatuur of heet water in nylon slowcookerzakken en met polyethyleen beklede kartonnen bekers met lage dichtheid van verschillende retailers. Nadat ze de slowcooker een uur lang warm hadden gehouden, ontdekten de onderzoekers dat 35 biljoen plastic nanodeeltjes uitlogen in de liter water in elke zak. Toen het team 20 minuten hete vloeistof in bekers van 12 fluid-ounce deed, lekten 5,1 biljoen plastic nanodeeltjes per liter eruit. Beide materialen lieten aanzienlijk minder nanodeeltjes vrij in water op kamertemperatuur. Ten slotte berekenden de onderzoekers dat een persoon 13 kopjes heet water uit een met plastic beklede beker of een halve liter water uit de kookzak zou moeten drinken om het equivalent van één nanoplastisch deeltje voor elke zeven cellen in het lichaam van een persoon te consumeren. Maar ze merken ook op dat het aantal deeltjes dat migreerde van de voedselveilige kunststoffen naar zowel de kamertemperatuur als het warme water nog steeds ver onder de niveaus voor veilige menselijke consumptie ligt, volgens de limieten van de Amerikaanse Food and Drug Administration.
De auteurs ontvingen financiering van het Amerikaanse National Institute of Standards and Technology.
Verhaalbron:
Materialen geleverd door American Chemical Society. Opmerking: inhoud kan worden bewerkt voor stijl en lengte.
lees het gehele artikel bij de bron
————————————————– ———————————–
samenvatting:
Nylon kookzakken en met plastic beklede kartonnen bekers zijn gemakken waar veel mensen op vertrouwen, maar een nieuwe studie suggereert dat ze een ondergewaardeerde bron van nanodeeltjes zijn. Ze melden dat het plastic in deze producten biljoenen nanometergrote deeltjes afgeeft in elke liter water waarmee ze in contact komen. Dat klinkt als veel, maar het team merkt op dat deze niveaus onder de wettelijke limieten voor consumptie liggen.
Datum van publicatie: 22 april 2022
Bron: Klimaat | Top milieunieuws — ScienceDaily
————————————————– ———————————–