Wetenschappers van de Universiteit van Newcastle hebben nieuwe soorten plasticminnende bacteriën gevonden die zich in de diepzee aan plastic hechten, waardoor ze over de oceaan kunnen ‘liften’.
Het team toonde voor het eerst aan dat deze diepzee, plastic liefhebbende bacteriën slechts 1% van de totale bacteriële gemeenschap uitmaken. Het team rapporteerde hun bevindingen in het tijdschrift Environmental Pollution en ontdekte dat deze bacteriën alleen aan plastic hechten en niet aan de niet-plastic controle van steen.
Het onderzoek benadrukt dat deze bacteriën mogelijk kunnen ‘liften’ over de diepe zee door zich aan plastic te hechten, waardoor de microbiële connectiviteit in schijnbaar geïsoleerde omgevingen wordt verbeterd.
Om deze mysteries van de diepzee ‘plastisfeer’ te ontrafelen, gebruikte het team een diepzee ‘lander’ in de noordoostelijke Atlantische Oceaan om opzettelijk twee soorten plastic, polyurethaan en polystyreen, in de diepte (1800 m) te laten zinken en vervolgens te herstellen het materiaal om een groep plasticminnende bacteriën te onthullen. Deze methode helpt bij het aanpakken van de kwestie hoe kunststoffen en vervolgens ons begrip van de ‘plastisfeer’ (microbiële gemeenschap die aan plastic is gehecht) in de omgeving worden bemonsterd om consistente resultaten te leveren.
De wetenschappers observeerden een mix van diverse en extreem levende bacteriën, waaronder Calorithrix, dat ook wordt aangetroffen in diepzee hydrothermale ventilatiesystemen en Spirosoma, dat is geïsoleerd van de Arctische permafrost. Andere bacteriën waren de Marine Methylotrophic Group 3 – een groep bacteriën geïsoleerd uit diepzeemethaansijpelt, en Aliivibrio, een ziekteverwekker die de viskweekindustrie negatief heeft beïnvloed, wat wijst op een groeiende bezorgdheid over de aanwezigheid van plastic in de oceaan.
In hun meest recente werk hebben ze ook een stam gevonden die oorspronkelijk is geïsoleerd uit RMS Titanic, genaamd Halomonas titanicae. Hoewel de roestetende microbe oorspronkelijk op het scheepswrak werd gevonden, hebben de onderzoekers nu aangetoond dat hij zich ook graag aan plastic hecht en in staat is tot plastic degradatie met een lage kristalliniteit.
Het onderzoek werd geleid door Max Kelly, een promovendus aan de School of Natural and Environmental Sciences van de Newcastle University.
Hij zei: “De diepzee is het grootste ecosysteem op aarde en waarschijnlijk een laatste gootsteen voor de overgrote meerderheid van het plastic dat in het mariene milieu terechtkomt, maar het is een uitdagende plek om te studeren. De combinatie van diepzee-experts, ingenieurs en mariene microbiologen , helpt ons team de bacteriële gemeenschap op te helderen die zich aan plastic kan hechten om het uiteindelijke lot van diepzeeplastic te onthullen.”
Microplastics (fragmenten met een diameter kleiner dan 5 mm) vormen 90% van het plastic afval dat op het oceaanoppervlak wordt gevonden en de hoeveelheid plastic die onze oceaan binnenkomt, is aanzienlijk groter dan de schattingen van drijvend plastic op het oppervlak van de oceaan. Hoewel de plasticminnende bacteriën die in het onderzoek hier worden gevonden, een klein deel uitmaken van de gemeenschap die plastic koloniseert, benadrukken ze de opkomende ecologische effecten van plasticvervuiling in het milieu.
Verhaalbron:
Materialen geleverd door Universiteit van Newcastle. Opmerking: inhoud kan worden bewerkt voor stijl en lengte.
lees het gehele artikel bij de bron
————————————————– ———————————–
samenvatting:
Wetenschappers hebben nieuwe soorten plasticminnende bacteriën gevonden die zich in de diepzee aan plastic hechten, waardoor ze de oceaan over kunnen ‘liften’.
Datum van publicatie: 30 april 2022
Bron: Klimaat | Top milieunieuws — ScienceDaily
————————————————– ———————————–