Maatregelen ter bescherming van klimaat en biodiversiteit zijn tot nu toe vaak parallel ontwikkeld. Dit wordt nu echter als achterhaald beschouwd omdat veel benaderingen zowel het klimaat als de biodiversiteit kunnen beschermen. Een internationaal team van wetenschappers, gericht op de aanstaande VN-biodiversiteitsconferentie, heeft de rol van de potentiële toekomstige mondiale biodiversiteitsdoelstellingen (Post-2020 Action Targets for 2030) voor klimaatbescherming beoordeeld en vastgesteld dat ongeveer twee derde van deze doelstellingen ook kan helpen om de klimaatverandering.
Wanneer de wereldgemeenschap naar verwachting in de herfst bijeenkomt voor het tweede deel van de VN-biodiversiteitsconferentie in Kunming, China, moet ze ook de volgende generatie VN-biodiversiteitsdoelstellingen aannemen. Deze zullen dan de Aichi-doelen vervangen die tot 2020 werden nagestreefd – en nauwelijks zijn behaald. 21 “Post-2020 Action Targets for 2030” zijn al vooraf geformuleerd. Hoewel er nog definitieve overeenstemming over moet worden bereikt, zijn ze gericht op het verminderen van potentiële bedreigingen voor de biodiversiteit, het verbeteren van het welzijn van de mens en het implementeren van instrumenten en oplossingen voor het behoud van de biodiversiteit.
In een overzichtsstudie voor Global Change Biology beoordeelden de auteurs in hoeverre deze 21 biodiversiteitsdoelen ook de klimaatverandering kunnen vertragen. Het komt erop neer: 14 van de 21 (d.w.z. tweederde) van alle doelen leveren een positieve bijdrage aan klimaatbescherming. “Het blijkt dat instandhoudingsmaatregelen die het verlies aan biodiversiteit stoppen, vertragen of omkeren, tegelijkertijd de door de mens veroorzaakte klimaatverandering enorm kunnen vertragen”, zegt hoofdauteur Dr. Yunne-Jai Shin van het Franse nationale onderzoeksinstituut voor duurzame ontwikkeling (IRD). Dit geldt onder meer voor het doel om beschermde gebieden te verbinden via corridors of verdere beschermde gebieden op minimaal 30% van het aardoppervlak. “Er is steeds meer bewijs dat het creëren van nieuwe beschermde gebieden en het adequate beheer van bestaande gebieden op het land en in de zee helpt om de klimaatverandering te verminderen door koolstof af te vangen en op te slaan”, zegt UFZ-onderzoeker biodiversiteit en co-auteur prof.dr. Josef Settele . Er wordt bijvoorbeeld geschat dat alle terrestrische beschermde gebieden over de hele wereld momenteel 12-16% van de totale wereldwijde koolstofvoorraad opslaan. En hoewel de kennis nog beperkt is, kunnen diepzee-ecosystemen ook belangrijke koolstofvoorraden op de zeebodem bevatten (bijvoorbeeld op afgelegen eilanden, diepzeebergen en Arctische en Antarctische continentale platen). De doelstelling van 30% is echter nog lang niet bereikt. Volgens de huidige cijfers van de Verenigde Naties uit 2021 was de dekking van beschermde gebieden op het land 15,7% en in de zee 7,7%.
Maar het klimaat profiteert ook van enkele van de andere nieuw geformuleerde mondiale doelstellingen voor biodiversiteit. Een doel is bijvoorbeeld ook om ten minste 20% van aangetaste ecosystemen (bijvoorbeeld tropische en subtropische bossen) of kusthabitats (bijvoorbeeld koraalriffen, zeegrasbedden en mangrovebossen) te herstellen. Volgens de studie is de wereldwijde koolstofopname in kustsystemen aanzienlijk lager dan in terrestrische bossen vanwege hun kleinere omvang. De hoeveelheid vastgelegde koolstof per eenheid kustvegetatiegebied is echter aanzienlijk hoger. Het meenemen van biodiversiteit in wetten, richtlijnen en ruimtelijke ordeningsprocessen helpt ook om het klimaat te beschermen, omdat het onder meer het kappen van bossen, die een belangrijk CO2-reservoir vormen, voorkomt. Andere doelen die positief zijn voor zowel de biodiversiteit als de klimaatbescherming zijn onder meer de uitbreiding van groene en blauwe infrastructuren in steden (bijvoorbeeld parken, groene daken en meren) of betere public relations om het grote publiek aan te moedigen om op een meer duurzame manier en om minder te consumeren.
De auteurs hebben 12 casestudies samengesteld om te illustreren hoe deze biodiversiteitsdoelen al in de praktijk worden geïmplementeerd (bijvoorbeeld bij het behoud van Afrikaanse veengebieden, de bescherming van megafauna in de Zuidelijke Oceaan of het redden van de grootste mangrovebossen op aarde, de Sundarbans, op de grens tussen India en Bangladesh). Er kunnen echter ook tegenstrijdige doelen zijn tussen de bescherming van het klimaat en de biodiversiteit. In Centraal-Europa is de instandhouding van het cultuurlandschap een voorbeeld dat aantoont dat niet alles even gemakkelijk te verzoenen is. Enerzijds heeft het imiteren van traditionele landgebruiksystemen in plaats van intensivering of zelfs afschaffing van landgebruik duidelijke voordelen voor het behoud van de biodiversiteit. “Deze systemen verminderen het uitstervenrisico van zeldzame soorten en variëteiten die vrij goed zijn aangepast aan een uitgebreide vorm van landbouwgebruik en bevorderen het behoud van een grote diversiteit aan bestuivers en natuurlijke vijanden van plagen”, zegt UFZ-onderzoeker Josef Settele.
Aan de andere kant zijn er conflicten omdat sommige maatregelen juist schadelijk zijn voor het klimaat. “Omdat een groot deel van het land wordt gebruikt voor landbouw, is het aandeel bos niet zo hoog en wordt er minder koolstof opgeslagen”, zegt hij. Bovendien komt bij de veehouderij, schapen en koeien methaan vrij, wat schadelijk is voor het klimaat. “Er is een consensus dat we de klimaatverandering moeten stoppen – maar dit mag niet ten koste gaan van de natuur. We moeten daarom methoden vinden om de klimaatverandering te vertragen en adaptatiemaatregelen te implementeren zonder verlies van biodiversiteit. Dit is vaak alleen mogelijk door compromissen, ‘ zegt Settel. Het zou daarom positief zijn als veel van de nieuwe mondiale biodiversiteitsdoelstellingen van het VN-Verdrag inzake biologische diversiteit worden uitgevoerd. Prof. Hans-Otto Pörtner, co-auteur en klimaatonderzoeker bij het Alfred Wegener Instituut, Helmholtz Center for Polar and Marine Research (AWI), voegt toe: “Het klimaatprobleem wordt nu goed begrepen. De kwestie van biodiversiteit wordt echter behandeld in volledige scheiding — zelfs als het gaat om mogelijke oplossingen. Het risico bestaat ook dat de natuur wordt besproken als een middel om het klimaatprobleem op te lossen; dit is behoorlijk problematisch. Het vermogen van ecosystemen om klimaatverandering te vertragen wordt overschat, en klimaatverandering wordt dit vermogen aantasten.” De mens gelooft niettemin dat de natuur in staat is de klimaatcrisis te boven te komen en ons in staat te stellen het gebruik van fossiele brandstoffen voort te zetten of te verlengen. “Maar het is andersom: alleen als we erin slagen de uitstoot van fossiele brandstoffen drastisch te verminderen, kan de natuur ons helpen het klimaat te stabiliseren”, zegt Pörtner.
Afgelopen juni hebben de wetenschappers van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) en het Intergovernmental Science-Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES) het record recht gezet in een gezamenlijk workshoprapport, waarin ze de huidige kennis over biodiversiteit en klimaatverandering hebben gebundeld , en gedefinieerde en geprioriteerde acties.
lees het gehele artikel bij de bron
————————————————– ———————————–
samenvatting:
Maatregelen ter bescherming van klimaat en biodiversiteit zijn tot nu toe vaak parallel ontwikkeld. Dit wordt nu echter als achterhaald beschouwd omdat veel benaderingen zowel het klimaat als de biodiversiteit kunnen beschermen. Wetenschappers hebben nu de rol van de potentiële toekomstige mondiale biodiversiteitsdoelstellingen (Post-2020 Action Targets for 2030) voor klimaatbescherming beoordeeld en ontdekten dat ongeveer tweederde van deze doelstellingen ook kan helpen om de klimaatverandering te vertragen.
Datum van publicatie: 27 april 2022
Bron: Maatschappij | Top Maatschappij Nieuws — ScienceDaily
————————————————– ———————————–