Mensen met slaapapneu worden ’s ochtends moe wakker, ongeacht hoeveel uur ze daadwerkelijk slapen. De aandoening zorgt ervoor dat ze tientallen of zelfs honderden keren per nacht even stoppen en opnieuw ademen. Hoewel dergelijke ademhalingsonderbrekingen mensen met apneu vaak niet wakker maken, voorkomen ze dat ze wegzakken in een diepe, verfrissende slaap.
Een nieuwe studie geeft een cijfer over hoe gevaarlijk dergelijke chronische vermoeidheid kan zijn, althans met betrekking tot autorijden. Voor elke acht extra ademhalingsonderbrekingen per uur, neemt de kans op het maken van een gevaarlijke rijbeweging zoals te hard rijden, hard remmen of accelereren plotseling toe met 27%, volgens een onderzoek van onderzoekers van de Washington University School of Medicine in St. Louis.
Oudere volwassenen hebben meer kans om slaapapneu te ontwikkelen. Ze hebben ook meer kans om ernstig gewond te raken of te overlijden bij een auto-ongeluk. De bevindingen, online beschikbaar in het tijdschrift Sleep, suggereren dat het screenen van oudere volwassenen op slaapapneu en, indien nodig, voor behandeling oudere mensen kan helpen langer veilig te blijven rijden.
“Het percentage oudere volwassenen met milde slaapapneu is 30% tot 50%, maar als dergelijke volwassenen geen slaperigheid overdag hebben of andere tekenen van beperking, komen ze mogelijk niet onder medische hulp”, zegt mede-senior auteur Brendan Lucey. MD, universitair hoofddocent neurologie en directeur van het Sleep Medicine Center van de Washington University. “Deze bevindingen suggereren echter dat we misschien een lagere drempel willen om oudere volwassenen te beoordelen op slaapapneu en hun ademhalingsonderbrekingen te volgen. Als hun toestand verslechtert met slechts acht onderbrekingen per uur, kan dat aanzienlijke nadelige effecten hebben op hun rijvaardigheid en hun risico op ernstig letsel oplopen.”
65-plussers zijn de meest verantwoordelijke bestuurders op de weg. Ze houden zich aan de snelheidslimieten. Ze rijden defensief. Ze vermijden het rijden ’s nachts, bij slecht weer en op onbekende plaatsen. Maar de veranderingen die vaak gepaard gaan met het ouder worden – zoals achteruitgaand gezichtsvermogen, tragere reflexen en, ja, slaapproblemen – kunnen zelfs de veiligste gewoonten ondermijnen.
Lucey werkte samen met auto-onderzoeker Ganesh M. Babulal, PhD, OTD, een assistent-professor neurologie en de co-senior auteur van het artikel, om de relatie tussen slaapapneu en riskant rijgedrag te onderzoeken. De deelnemers werden gerekruteerd uit lopende onderzoeken aan de Charles F. van de Universiteit van Washington en het Joanne Knight Alzheimer Disease Research Center (Knight ADRC).
Babulal en Lucey volgden de rij- en slaapgewoonten van 96 oudere volwassenen onder reële omstandigheden. Ze gebruikten een in de handel verkrijgbare thuistest om mensen met slaapapneu te identificeren en de ernst ervan te meten. Minder dan vijf ademhalingsonderbrekingen per uur wordt als normaal beschouwd, vijf tot 15 is lichte slaapapneu, 15 tot 30 is matig en meer dan 30 is ernstig.
Om het rijgedrag te beoordelen, installeerden de onderzoekers een chip ontwikkeld door Babulal en collega’s in de persoonlijke voertuigen van de deelnemers en volgden ze hun rijgedrag een jaar lang, met de nadruk op afleveringen van hard remmen, plotseling accelereren en te hard rijden. In totaal verzamelden ze gegevens over meer dan 100.000 reizen. De deelnemers werden ook beoordeeld door onderzoekers van de Knight ADRC op cognitieve stoornissen en moleculaire tekenen van vroege ziekte van Alzheimer.
Hoewel alle deelnemers cognitief normaal waren, had ongeveer een derde hersenveranderingen die wijzen op de vroege ziekte van Alzheimer. De onderzoekers ontdekten dat de frequentie waarmee bestuurders gevaarlijke bewegingen achter het stuur maakten parallel steeg met de frequentie waarmee hun slaap ’s nachts werd onderbroken, ongeacht of hun hersenen de tekenen van vroege Alzheimer vertoonden.
“We hadden geen camera’s in de voertuigen, dus we weten niet precies wat er is gebeurd waardoor iemand bijvoorbeeld plotseling hard moest remmen”, zei Babulal. “Maar het kan zoiets zijn als een stoplicht waarvan ze niet wisten dat het rood was totdat ze dichtbij kwamen en op de rem moesten trappen. Hoe vermoeider je bent, hoe minder aandacht je hoeft te besteden aan de taak die voor je ligt, vooral als het is nieuw en verandert voortdurend.”
De studie helpt bij het ontrafelen van de manieren waarop verouderingsgerelateerde risicofactoren zoals slechte slaap en de ziekte van Alzheimer oudere volwassenen in gevaar brengen tijdens het autorijden, en zou kunnen helpen bij het vinden van manieren om jarenlang veilig rijden te maximaliseren, aldus de onderzoekers.
“Rijden brengt altijd het risico van een crash met zich mee, en oudere volwassenen lopen meer risico op ernstiger letsel dan jongere volwassenen als ze een crash meemaken”, zei Babulal. “Maar we kunnen ze niet zomaar zeggen dat ze hun sleutels moeten inleveren. Als oudere mensen stoppen met autorijden, verliezen ze veel van hun onafhankelijkheid en mobiliteit, wat vaak wordt geassocieerd met negatieve gezondheids- en sociale resultaten. Wat we willen begrijpen, is wat Ze lopen een hoger risico, zodat we kunnen ingrijpen en ze zo lang mogelijk veilig achter het stuur kunnen helpen.”
lees het gehele artikel bij de bron
————————————————– ———————————–
samenvatting:
Tot de helft van de oudere volwassenen kan slaapapneu hebben, een aandoening waarbij ademhaling en slaap vele malen per nacht kort worden onderbroken. Een nieuwe studie toont aan dat deze chronische vermoeidheid ernstige gevolgen kan hebben voor de verkeersveiligheid.
Datum van publicatie: 21 april 2022
Bron: Mens & Dier | Top Maatschappij Nieuws — ScienceDaily
————————————————– ———————————–